شنیدین می‌گن «هدف وسیله رو توجیه می‌کنه؟» یعنی این‌که به نظر بعضیا، اگه نیت و انگیزه‌ی انجام یه کاری درست باشه، کافیه؛ دیگه مهم نیست از چه راهی بهش می‌رسیم. کار خوبی نیست، شما هم نکنید از این کارا.

ولی خب کلیشه شده جمله‌ش دیگه. خز شده در واقع. منتها یه سری هستن تخصص دارن تو کلیشه‌شکنی و ضدخز بازی؛ اومدن جای هدف و وسیله رو تو جمله عوض کردن. چطوری؟ خب روالش اینه که مثلا شما یه خانوم یا آقای فرنگی رو که خارج از ایران زندگی می کنه می‌بینی، می‌پسندی، دلت می‌خواد باهاش ازدواج کنی، این می‌شه هدفت. بعدش […]

تو ازدواج با یه خارجی، همه چی جنگ اول به از صلح آخره. چون یه مسیریه که وقتی توش افتادی، دیگه تغییر دادنش یا اصلاحش اصلا به راحتی ازدواج با یه ایرانی نیست.

شما دارین تو یه دنیای خیلی غریبه‌ پا می‌ذارین که هیچی از روال‌های عرفی و قانونیش نمی‌دونین. شاید چیزی که تو ایران حق‌تون بوده، اون‌جا برعکسش وظیفه‌تون باشه. نه «از مهریه رو کی داده کی گرفته» خبری هست، نه از «در و تخته خوب با هم جور شدن».

واسه همینم باید خیلی محکم و بی‌تعارف، از همون اول سنگ‌هاتونو سر این تفاوت‌ها با هم وابکَنین. به‌خصوص سر بچه. تو […]

تو ازدواج با یه غیرایرانی، حالت ایده‌آل واسه محل سکونت اینه که همه چی مثل لیگ برتر، رفت و برگشت باشه. چند ماه تو کشور خودت باشی، چند ماه تو کشور همسرت. هر کدوم بتونین از امتیاز میزبانی استفاده کنین و گل زده‌تون تو خونه‌ی حریف دوتا حساب بشه. به قول یارو، اگه بشه، چی می‌شه؛ ولی حیف که نمی‌شه!

معمولا این‌طوریه که ممکلتِ یکی از زوجین، میزبان دائمی مسابقات می‌شه، یا حتی ممکنه برین تو یه زمین بی‌طرف، که این یکی دیگه نور علی نوره. فک کن با پسر مصری عروسی کردی، واسه زندگی رفتین هلند… برای همین، از اولش […]